Wil je ook ijs? vraagt mijn lief. Niet ijs op het water omdat het winter is, nee, gewoon een lekker ijsje na het eten als dessert.
Het was iets rond 18.00 uur dat hij mij de vraag stelde. Even twijfelde ik? Zal ik het doen, mijn avondeten is nog niet gezakt, past het ijs wel. En zeker als hij vraagt wil je ijs, dan is het niet zomaar ijs, nee dan is het compleet. In dit geval een grote kom met daarin: Stracciatella ijs, aardbeien, slagroom en daar boven op stukjes kruidkoek. Ja, het water loopt uit je mond alleen al bij de gedachte. Zo, ik zei ja, en at de hele bak ijs leeg.
Na het eten van het ijs, ging ik verder met waar ik mee bezig was, het maken van een hoesje voor een meditatie kussen. Iets dat ik heel fijn vind om te doen. Afijn, ik was lekker bezig en ineens vanuit het niets was het daar, een stijve rechter bil. Waar komt die ineens vandaan dacht ik. “Doe even wat rek en strek oefeningen”, was het advies van mijn lief. Nou, dacht ik, dat is het niet, dit voelt anders, dit voelt niet als spierpijn door een verkeerde beweging.
“Wat heb je gedaan?” vraagt hij mij. “Gewoon mijn oefeningen die ik altijd doe, dus dat kan het niet zijn.” Wacht eens even, denk ik, gisteren miste ik een traptree met het afstappen van een ladder die ik had gepakt om iets te zoeken waarvan ik dacht dat het wellicht op de bovenste plank van de kast lag. Nee, dacht ik toen, dat is al te lang geleden, dat had ik dan gemerkt vanmorgen met opstaan en toen was alles nog goed. Nee, het is later gebeurd. Het ijs, dat is het geweest.
Het is heerlijk hoor een ijsje maar het doet wel iets met je systeem. Althans met mijn systeem, er zitten wat ingrediënten die in mij voor een hoop onrust zorgen. Ijs is voedsel dat je lichaam in beginsel niet nodig heeft, het is lekker maar het zorgt voor een hoop, Ama. Dit is een term die je tegenkomt in de Ayurveda, ayur=leven en veda=kennis of wetenschap, Ayurveda is kennis van het leven. Ama is afval dat zich in het lichaam ophoopt. In mijn geval gebeurde dit in mijn rechter bil, ja het ijs was lekker maar ik wist dat het voor mij gevolgen zou hebben. De Ayurveda zegt niet dat ik het ijs niet mag eten.
De volgende richtlijnen inzake het nuttigen van voedsel vond ik in mijn boek: het Ayurvedisch kookboek
- Voedsel behoort warm te zijn (gekookt)
- Voedsel hoort lekker te smaken en goed te verteren te zijn
- Voedsel behoort in de juiste hoeveelheden geconsumeerd te worden: niet te veel en niet te weinig
- Voedsel behoort op een lege maag genoten te worden, pas nadat de vorige maaltijd verteerd is en niet eerder
- De effecten van het genuttigde voedsel dienen elkaar te versterken en niet tegen te werken
- Voedsel behoort in een aangename omgeving genuttigd te worden en met de geschikte middelen om ervan te genieten
- Haastig eten is uit den boze,
- maar eten mag ook geen langdurig gebeuren worden
- Het is het beste om met aandacht te eten
- We dienen alleen voedsel te eten dat goed is voor onze constitutie en bij onze geestelijke en emotionele aard past (charaka, pxxxv)
Duidelijk zou ik zeggen, als ik mijn bak ijs langs deze regels haal. Het smaakte goed, maar mijn lichaam had er moeite mee om het te verteren. Het was teveel, was het minder geweest dan had mijn lichaam er vast iets minder heftig op gereageerd. Maar nu was het net alsof ik op het ijs was gevallen, boem, op mijn rechter bil. Hoe lang gaat dit duren dacht ik? Minstens 24 uur en dan is het opgelost, kreeg ik door.
En dat was zo, na een onrustige nacht alsgevolg van de stijfheid in mijn rechter bil en nog wat malaise de volgende dag, was het 24 uur later voorbij. De stijfheid in mijn rechter bil was weg en ik wist weer dat de volgende keer als mijn lief aan mij vraagt: wil je ijs? Ik antwoord: “is goed maar graag een klein bolletje ijs, veel aardbeien en een klein toefje slagroom!”
Namaste,
Catharina Blijlevens
