2012, een bijzonder jaar, volgens sommige het jaar waarin de aarde vergaat. Een voorspelling van oude culturen gebaseerd op basis van de stand van de sterren en de planeten. Als deze voorspelling klopt zou dit je laatste zomervakantie kunnen zijn.
Kortom reden om eens flink uit te pakken. Alleen wat is nu eigenlijk vakantie. Is dat in de auto stappen volgepakt op weg over de route du soleil met vele anderen. Het gevaar overal loerend, mooie landschappen onderweg waarnemen, door tunnels reizend door de bergen of onder de zee. Hoogvliegend boven de wolken vol spanning naar je droombestemming. Of is het gewoon blijven waar je bent en het beste ervan maken. Of is het geen vakantie. Hoef je je niet op te laden, ben je niet uitgeblust. Is je leven van alledag in balans en hobbel je gemakkelijk van dag naar dag, genietend van moment naar moment zodat je eigenlijk de definitie van het woord vakantie niet kent.
Zelf heb ik de betekenis van dit woord nog niet opgezocht, maar wil ik het omschrijven als afstand nemen van je dagelijkse omgeving je verplaatsen naar een andere omgeving om daar weer het overzicht te vinden of de nodige energie op te doen. Hoeveel tijd heb je daar voor nodig? Dat kan al in een “split moment” gebeuren.
Hoe blij worden de mensen niet hier in Nederland als dan eindelijk eens de zon schijnt en we met z’n allen kunnen neerstrijken op ons prachtige strand in dit fantastische land. Waar zeker veel regen valt maar waar ook heel veel groen om ons heen is. Groen de kleur van het hartchakra en als je daar goudgeel van de zon mee verbindt dan wordt iedereen blij als een onschuldig kind.
Vorige week scheen hier in ons land de zon en begaf ik mij met Charly naar het strand. Genieten van de zee en de zon, het mooie uitzicht, de fijne sfeer het was echt een fijn moment. Na twee dagen pakten helaas de wolken weer samen en viel de regen weer vrolijk op ons neer. De grote vraag is laat je je hierdoor raken of kun je nog steed blijven in dat moment.
In het moment waar alles goed was en fijn, je even niet dacht maar de zon op je liet schijnen en jij weerspiegelde wat de zon jou gaf, een moment van tevreden zijn, gelukkig zijn, resonerend op de zon, je hart gevuld met liefde, volledig verbonden met de bron. Dan maakt het niet uit waar je je bevindt gewoon door te zijn, te genieten, op de plaats stil, dat is voor mij vakantie, even geen prestatie, moeten of wil, maar thuiskomen en je verbinden met je hart. Daar is de stilte, het contact en de harmonie, vind je het overzicht zodat je opgeladen weer terug kan keren in het leven van alledag.
2012 bestemming hart of Anahata. Anahata wat betekent ongeslagen klank, het is het geluid dat niet veroorzaakt wordt door het tegen elkaar slaan van twee objecten. Maar het is het innerlijk geluid van de ervaring van harmonie.
En zoals je weet ieder einde is ook weer een nieuw begin.
Catharina Blijlevens