Wil je ook ijs? vraagt mijn lief. Niet ijs op het water omdat het win­ter is, nee, gewoon een lekker ijs­je na het eten als dessert.

Het was iets rond 18.00 uur dat hij mij de vraag stelde. Even twi­jfelde ik? Zal ik het doen, mijn avon­de­ten is nog niet geza­kt, past het ijs wel. En zek­er als hij vraagt wil je ijs, dan is het niet zomaar ijs, nee dan is het com­pleet. In dit geval een grote kom met daarin: Strac­ciatel­la ijs, aard­beien, sla­groom en daar boven op stuk­jes kruid­koek. Ja, het water loopt uit je mond alleen al bij de gedachte. Zo, ik zei ja, en at de hele bak ijs leeg.

Na het eten van het ijs, ging ik verder met waar ik mee bezig was, het mak­en van een hoes­je voor een med­i­tatie kussen. Iets dat ik heel fijn vind om te doen. Afi­jn, ik was lekker bezig en ineens vanu­it het niets was het daar, een sti­jve rechter bil. Waar komt die ineens van­daan dacht ik. “Doe even wat rek en strek oefenin­gen”, was het advies van mijn lief. Nou, dacht ik, dat is het niet, dit voelt anders, dit voelt niet als spier­pi­jn door een ver­keerde beweging.

“Wat heb je gedaan?” vraagt hij mij. “Gewoon mijn oefenin­gen die ik alti­jd doe, dus dat kan het niet zijn.” Wacht eens even, denk ik, gis­teren miste ik een trap­tree met het afstap­pen van een lad­der die ik had gepakt om iets te zoeken waar­van ik dacht dat het wellicht op de boven­ste plank van de kast lag. Nee, dacht ik toen, dat is al te lang gele­den, dat had ik dan gemerkt van­mor­gen met opstaan en toen was alles nog goed. Nee, het is lat­er gebeurd. Het ijs, dat is het geweest.

Het is heer­lijk hoor een ijs­je maar het doet wel iets met je sys­teem. Althans met mijn sys­teem, er zit­ten wat ingrediën­ten die in mij voor een hoop onrust zor­gen. Ijs is voed­sel dat je lichaam in begin­sel niet nodig heeft, het is lekker maar het zorgt voor een hoop, Ama. Dit is een term die je tegenkomt in de Ayurve­da, ayur=lev­en en veda=ken­nis of weten­schap, Ayurve­da is ken­nis van het lev­en. Ama is afval dat zich in het lichaam ophoopt. In mijn geval gebeurde dit in mijn rechter bil, ja het ijs was lekker maar ik wist dat het voor mij gevol­gen zou hebben. De Ayurve­da zegt niet dat ik het ijs niet mag eten.

De vol­gende richtli­j­nen inza­ke het nut­ti­gen van voed­sel vond ik in mijn boek: het Ayurvedisch kookboek

• Voed­sel behoort warm te zijn (gekookt)
• Voed­sel hoort lekker te smak­en en goed te vert­eren te zijn
• Voed­sel behoort in de juiste hoeveel­he­den gecon­sumeerd te wor­den: niet te veel en niet te weinig
• Voed­sel behoort op een lege maag genoten te wor­den, pas nadat de vorige maalti­jd ver­teerd is en niet eerder
• De effecten van het genut­tigde voed­sel dienen elka­ar te ver­sterken en niet tegen te werken
• Voed­sel behoort in een aan­ge­name omgev­ing genut­tigd te wor­den en met de geschik­te mid­de­len om ervan te genieten
• Haastig eten is uit den boze,
• maar eten mag ook geen lang­durig gebeuren worden
• Het is het beste om met aan­dacht te eten
• We dienen alleen voed­sel te eten dat goed is voor onze con­sti­tu­tie en bij onze geestelijke en emo­tionele aard past (chara­ka, pxxxv)

Duidelijk zou ik zeggen, als ik mijn bak ijs langs deze regels haal. Het smaak­te goed, maar mijn lichaam had er moeite mee om het te vert­eren. Het was teveel, was het min­der geweest dan had mijn lichaam er vast iets min­der heftig op gereageerd. Maar nu was het net alsof ik op het ijs was gevallen, boem, op mijn rechter bil. Hoe lang gaat dit duren dacht ik? Min­stens 24 uur en dan is het opgelost, kreeg ik door.

En dat was zo, na een onrustige nacht als­gevolg van de sti­jfheid in mijn rechter bil en nog wat malaise de vol­gende dag, was het 24 uur lat­er voor­bij. De sti­jfheid in mijn rechter bil was weg en ik wist weer dat de vol­gende keer als mijn lief aan mij vraagt: wil je ijs? Ik antwo­ord: “is goed maar graag een klein bol­let­je ijs, veel aard­beien en een klein toe­f­je slagroom!”

Namaste,

Catha­ri­na Blijlevens